Αναφέρονται από την ΟΤΟΕ (δελτίο τύπου αρ.345) διάφορες ελλείψεις στην Τράπεζα MARFIN ως εξής:

 

1. Δεν διέθετε ειδικούς άθραυστους υαλοπίνακες στην εξωτερική όψη, που δεν επιτρέπουν την είσοδο εύφλεκτων και βαρέως τύπου αντικειμένων

 


 

Αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει διάταξη Νόμου που να υποχρεώνει την Τράπεζα να εγκαταστήσει άθραυστους υαλοπίνακες.

 

2. Δεν διέθετε ικανό σύστημα πυρασφάλειας για την άμεση κατάσβεση των εύφλεκτων υλικών.

 


 

Αυτό πρέπει να διερευνηθεί κατά πόσο η Πυροσβεστική Υπηρεσία μετά από έλεγχο της σχετικής μελέτης ενεργητικής πυροπροστασίας που έχει υποβάλει ο Μηχανικός της Τράπεζας, απεδέχθη να μην εγκατασταθεί σύστημα αυτόματης κατάσβεσης σπρίγκλερ. Για να γίνει αυτό θα πρέπει αιτιολογημένα η μελέτη Παθητικής Πυροπροστασίας να είχε δείξει οδεύσεις διαφυγής που είναι σύμφωνα με την τρέχουσα νομοθεσία. Οπότε πρέπει να “εμφανιστεί” η Μελέτη Πυροπροστασίας ώστε να δούμε κατά πόσο έχει υλοποιηθεί και κατά πόσο δείχνει την πραγματική κατάσταση των χώρων (δηλ. διαστάσεις) που η Πυροσβεστική είδε και θεώρησε σαν αληθή χωρίς να κάνει επιτόπια αυτοψία.

 

3. Δεν διέθετε εναλλακτική έξοδο κινδύνου, ενώ η κεντρική είσοδος του καταστήματος – για άγνωστους λόγους – ήταν κλειδωμένη.

 


 

Η δεύτερη έξοδος κινδύνου είναι άμεση ανάγκη για χώρους όπου συναθροίζονται άνθρωποι. Η ευθύνη για την αναγνώριση του κινδύνου εγκλωβισμού είναι του Τεχνικού Ασφαλείας της Τράπεζας ο οποίος συνήθως είναι Μηχανολόγος Μηχανικός καθώς και αυτού που μελέτησε την παθητική πυροπροστασία της Τράπεζας. Πρέπει να διερευνηθεί κατά πόσο ο Τεχνικός Ασφαλείας έκανε εγγράφως πρόταση για έξοδο κινδύνου αλλά αυτή δεν υλοποιήθηκε. Η πρότασή του καταγράφεται στο βιβλίο του Τεχνικού Ασφαλείας (το οποίο τηρείται στο κατάστημα) και ευχόμαστε να μην έχει καεί κατά την πυρκαγιά.

 

Η κεντρική είσοδος που ήταν κλειδωμένη, φαίνεται ότι αφορά την πόρτα ασφαλείας κατά κλεπτών όπου με την διακοπή ηλεκτροδότησης, δεν υπήρξε εναλλακτικό σχέδιο ενεργοποίησής της. Και αυτό εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Τεχνικού Ασφαλείας και πρέπει να ελεγχθεί εάν έχει σημειωθεί στο βιβλίο του Τεχνικού Ασφαλείας. Εκτός και αν το εναλλακτικό σχέδιο δεν λειτούργησε λόγω τεχνικής αστοχίας των αυτοματισμών της πόρτας. Εκτός και αν υπήρχε κλειδί manual override αλλά λόγω της αναστάτωσης δεν τηρήθηκε η διαδικασία που σημαίνει ανθρώπινο λάθος το οποίο επίσης είναι προβλέψιμο σύμφωνα με τις αρμοδιότητες του Τεχνικού Ασφαλείας.

 

4. Δεν διέθετε προστατευτικά σιδερένια ρολά αποτροπής επιθετικών ενεργειών.

 


 

Αναφέρουμε ότι δεν υπάρχει διάταξη Νόμου που να υποχρεώνει την Τράπεζα να εγκαταστήσει σιδερένια ρολά στην πρόσοψη.

 

ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

 


 

Επειδή μια φωτιά μπορεί να επέλθει ανά πάσα στιγμή και είναι συνεπώς ένα προβλέψιμο γεγονός, ο Τεχνικός Ασφαλείας όφειλε να αναγνωρίσει τον κίνδυνο εγκλωβισμού και να εξετάσει εναλλακτικές μεθόδους διαφυγής. Εάν ο Τεχνικός Ασφαλείας εκτέλεσε ορθά τα καθήκοντά του και σημείωσε τις ελλείψεις και τις προτάσεις του στο βιβλίο Τεχνικού Ασφαλείας τότε η Διοίκηση της Τράπεζας έχει την απόλυτη ευθύνη για την τραγική εξέλιξη. Εάν δεν έχει συμπληρώσει κανένα μέτρο προστασίας, τότε ο Τεχνικός Ασφαλείας έχει την απόλυτη ευθύνη. Οι προτάσεις του Τεχνικού Ασφαλείας καταγράφονται στο Βιβλίο Τεχνικού Ασφαλείας το οποίο τηρείται στον τόπο επίβλεψης (δηλ. στο κατάστημα) και ευχόμαστε να μην έχει καεί απο την φωτιά διότι είναι η μόνη απόδειξη για το ποιός έχει την ευθύνη.

 

Εκτός και αν ο Τεχνικός Ασφαλείας έχει κάνει συγκεντρωτική μελέτη μέτρων προστασίας των ανθρώπων σε όλα τα υποκαταστήματα οπότε το βιβλίο των προτάσεων τηρείται στα κεντρικά της Τράπεζας και δεν έχει καεί.

 

Η υποχρέωση ύπαρξης Τεχνικού Ασφαλείας είναι υποχρέωση βάσει του Π.Δ. 294/1988.


 

update 06.05.2010: ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΤΟΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΤΩΝ 3 ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ

 


 

Δείτε σχετικό δελτίου τύπου της ΟΤΟΕ

 

update 07.05.2010: η απάντηση της MARFIN στην ΟΤΟΕ

 


 

Αναδημοσίευση από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ

 

Αιχμές κατά της ΟΤΟΕ από την Marfin Egnatia Bank για τις αναφορές της Ένωσης σε “κακιά εργοδοσία” και δήθεν έλλειψη μέτρων ασφαλείας, σε σχέση με τα λυπηρά γεγονότα στο κτίριο της τράπεζας. Οπως αναφέρει η ανακοίνωση:

 

“Σε σημερινή της ανακοίνωση η ΟΤΟΕ αφιέρωσε τρεις μόνον γραμμές εναντίον των απάνθρωπων δολοφόνων και όλο το υπόλοιπο κείμενο εναντίον της “κακιάς εργοδοσίας” για δήθεν έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Προφανώς έκανε πραγματογνωμοσύνη, ολοκλήρωσε την δέουσα έρευνα, έβγαλε πόρισμα και προχώρησε σε καταδικαστική απόφαση. Ντροπή!”

 

Στις ώρες που περνάμε η απέραντη θλίψη εναλλάσσεται με την απέραντη οργή. Είναι πραγματικά ντροπή να μην μας αφήνουν να πενθήσουμε τους συναδέλφους μας”.

 


 

update 18.05.2010: η επιστολή της MARFIN προς τους εργαζόμενους

 


 

Αναδημοσίευση από το Sofokleous10.gr

 

Ο Ανδρέας Βγενόπουλος σε επιστολή του προς τους εργαζόμενους της Marfin, κάνει λόγο για «άριστα οργανωμένη δολοφονική επίθεση που δεν θα σταμάταγε αν δεν υπήρχαν νεκροί», ενώ τονίζει ότι το κατάστημα, που δεν θα λειτουργήσει ποτέ ξανά, τηρούσε όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφάλειας.

 

Επιπλέον, ο μη εκτελεστικός πρόεδρος της Marfin Popular Bank μιλά για επίθεση λάσπης που δέχτηκε η εταιρεία με ανώνυμες ή δήθεν επώνυμες καταγγελίες τις οποίες αναπαρήγαγαν μέσα ενημέρωσης. Ζητά ακόμη να εξεταστεί σε βάθος η ενεργητική ή παθητική συμμετοχή όλων των κατά νόμο εμπλεκομένων ενώ κάνει λόγο και για τους «κομματικούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς» που συντηρούν τους ηθικούς αυτουργούς.

 

Αναλυτικότερα, ο κ.Βγενόπουλος σημειώνει ότι «προτού καν κηδεύσουμε τους νεκρούς μας συναδέλφους, δεχθήκαμε μια απίστευτη επίθεση λάσπης κυρίως μέσα από blogs που δημοσίευαν ανώνυμες ή ‘επώνυμες’ επιστολές ανύπαρκτων συναδέλφων μας. Τα ασύστολα ψεύδη των ανώνυμων ή ‘επώνυμων’ δήθεν συναδέλφων υιοθετήθηκαν χωρίς κανέναν έλεγχο αλλά, αντίθετα, με ενθουσιασμό, από όλους αυτούς που ψάχνουν αφορμή για να τα βάλουν με το κεφάλαιο και την ‘κακή εργοδοσία’, από αυτούς που τα κομματικά τους στελέχη και οι θιασώτες τους φώναζαν έξω από κατάστημα ‘κάψτε τους’ και πετούσαν πέτρες σ’αυτούς που προσπαθούσαν να διασωθούν.»

 

Χαρακτηρίζει την Marfin-Εγνατία «παράδειγμα εργοδοσίας που έχει άριστες σχέσεις με τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων της» και όπως προσθέτει «δεν έχουν υπάρξει οποιασδήποτε μορφής εμπόδια για όποιον εργαζόμενο θέλει να απεργήσει. Ποτέ δεν έχει υπάρξει επίπτωση σε έναν εργαζόμενο που έχει απεργήσει ούτε για την προαγωγή του, ούτε για τη μισθολογική του εξέλιξη, ούτε για το bonus του».

 

Για τους εργαζόμενους στο κατάστημα της Σταδίου σημειώνει ότι «δέχθηκαν επίσκεψη από εκπροσώπους του Συλλόγου και στις 4 Μαΐου αλλά και στις 5 Μαΐου το πρωί για να ενημερωθούν για την απεργία». Το ίδιο κατάστημα «έχοντας πολλές προηγούμενες εμπειρίες όπου ακόμα και επίθεση με βόμβες μολότοφ έχει αντιμετωπισθεί και η φωτιά έχει σβήσει με τη χρήση πυροσβεστήρων, δεν ανησύχησε από τη μεγάλη ειρηνική πορεία που εξελισσόταν υπό τη φρούρηση των ΜΑΤ. Εάν ανησυχούσαν, δεν θα τους εμπόδιζε κανείς να κλείσουν το κατάστημα και να φύγουν. […] Το κατάστημα Σταδίου είχε όλα τα από το νόμο προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, πυρανίχνευση, πυρασφάλεια με 16 πυροσβεστήρες, έξοδο κινδύνου, ενισχυμένα τζάμια, με τους περιορισμούς όμως ενός διατηρητέου κτιρίου που δεν μπορούσε από την υφιστάμενη νομοθεσία να μετατραπεί σε φρούριο» (η υπογράμμιση είναι δικιά μας).

 

  • Σχολιαζοντας αναφέρουμε ότι στην επιστολή εμμέσως πλην σαφώς αναφέρεται ότι υπήρχαν οι λεγόμενες “παρεκλίσεις απο την Νομοθεσία”. Αφού οι παρεκλίσεις αυτές έγιναν αποδεκτές απο τις ελέγχουσες Υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου, λογικά συμπεραίνουμε ότι οι Υπηρεσίες αυτές φέρουν και την ευθύνη αφού επέτρεψαν να λειτουργήσει ένα κτίριο που δεν πληρούσε πλήρως τις απαιτήσεις της τρέχουσας Νομοθεσίας. Εμείς με ενδιαφέρον αναμένουμε να δούμε την εξέλιξη στο θέμα αυτό.

 

Σχετικά με την επίθεση στο κατάστημα ο Ανδρέας Βγενόπουλος σημειώνει ότι «πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με ‘βόμβες napalm’».

 

«Την ώρα όπου εξελισσόταν το δράμα», αναφέρει η επιστολή, «οι συνάδελφοι μας που προσπαθούσαν να διαφύγουν δεχόντουσαν επίθεση με πέτρες και φραστικές επιθέσεις από ένα τμήμα των διαδηλωτών που φώναζαν «κάψτε τους» και «να πεθάνουν οι απεργοσπάστες τα γουρούνια». Ένας συνάδελφος που διέφυγε από την κυρία είσοδο, που σύμφωνα με τη λάσπη ήταν κλειδωμένη, κινδύνεψε να λιντσαριστεί δια λιθοβολισμού».

 

Για το καταλόγισμό ευθυνών στην επιστολή σημειώνεται ότι: «Για να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα ούτε εμείς, ούτε άλλοι εργοδότες, ούτε η κοινωνία, η υπόθεση της δολοφονίας των συναδέλφων μας πρέπει να εξετασθεί με ηρεμία, ειλικρίνεια και σε βάθος από όλες τις αρμόδιες Αρχές ως προς την ενεργητική ή παθητική συμμετοχή όλων των κατά νόμο εμπλεκομένων, Αστυνομία, Πυροσβεστική, Πολεοδομία, Επιθεώρηση Εργασίας, Εργοδοσία και για την απόδοση τυχόν ευθυνών αλλά και για προληπτικούς λόγους για το μέλλον.

 

«Ως προς την ουσία όμως του τραγικού περιστατικού σας διαβεβαιώνω και προσωπικά ότι δεν πρόκειται να ησυχάσουμε ποτέ αν δεν βρεθούν και τιμωρηθούν οι δολοφόνοι των συναδέλφων μας. Όσο για τους ηθικούς αυτουργούς και τους κομματικούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς που τους συντηρούν και τους φανατίζουν ας λογοδοτήσουν στην οικογένειά τους, στην κοινωνία και στο Θεό.»

 

Καταλήγοντας στην επιστολή του ο Ανδρέας Βγενόπουλος υπογραμμίζει ότι «το τραγικό κατάστημα στην Σταδίου δεν θα λειτουργήσει ποτέ ξανά. Η 5η Μαΐου θα είναι πάντα για μας μέρα αργίας και μνήμης των συναδέλφων μας και οι οικογένειές τους έχουν γίνει ήδη και δικές μας. Η λάσπη δεν μας αγγίζει. Η οδύνη μας βαραίνει, αλλά και μας δυναμώνει για τη κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Αναπάντητο όμως μένει το ερωτηματικό σε ποια Πολιτεία και σε τι κοινωνία ζούμε επιτέλους».

 


 

update 19.05.2010: ο σχολιασμός του Sofokleous10.gr στην επιστολή MARFIN προς τους εργαζόμενους

 


 

Αναδημοσίευση από το Sofokleous10.gr

 

Λοιπόν για να τελειώνουμε τα πράγματα είναι απλά: Ο κ. Βγενοπουλος σε επιστολή του προς τους εργαζομενους της Marfin αναφέρει ότι «το κατάστημα Σταδίου είχε όλα τα από το νόμο προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, πυρανίχνευση, πυρασφάλεια με 16 πυροσβεστήρες, έξοδο κινδύνου, ενισχυμένα τζάμια, με τους περιορισμούς όμως ενός διατηρητέου κτιρίου που δεν μπορούσε από την υφιστάμενη νομοθεσία να μετατραπεί σε φρούριο» και αναφέρει ως λασπολογίες όλα τα υπόλοιπα που ανεγράφησαν στον τύπο.

 

Θέλοντας να είμαστε καλόπιστοι τον πιστεύουμε και του δίνουμε την κατωθι συμβουλή για να προφυλάξει με το καλύτερο τρόπο τόσο την φήμη της εταιρείας του αλλά και να κατατροπώσει τους ισχυρισμούς των αντιπάλων του : Όταν κ.Βγενοπουλε για 50 ψωροεκατομυρια δραχμές που δώσατε για το δασάκι στην Σάμο το 2001! δώσατε στην δημοσιότητα επιταγές, αποδείξεις του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων κλπ, για τους 4 νεκρούς ανθρώπους δεν θα πρέπει να δώσετε στην δημοσιότητα φωτοτυπία της άδειας λειτουργιάς της Πυροσβεστικής για το συγκεκριμένο κατάστημα καθώς και τα πιστοποιητικά πυρασφαλείας ; Δώστε τα λοιπόν σήμερα και θα βγούμε όλοι μας με πρωτο το Sofokleous10 να στηλιτεύουμε όσους συναδέλφους μας ευθέως και υπογείως πάτησαν πάνω στους νεκρούς υπάλληλους σας για να σας σπιλώσουν.

 


 

update 15.07.2013: Υπόθεση Marfin: Ενοχή για ανθρωποκτονία από αμέλεια ζητά η εισαγγελέας

 


 

Αναδημοσίευση από το Troktiko.eu

 

Να κηρυχθούν ένοχοι η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια του υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin επί της οδού Σταδίου, ο διευθύνων σύμβουλος και ο υπεύθυνος για την πυρασφάλεια του κτιρίου, ζητήσει σήμερα η εισαγγελέας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας, ενώπιον του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη η δίκη για τα τραγικά γεγονότα στις 5 Μαΐου του 2010, όταν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων άγνωστοι πυρπόλησαν το συγκεκριμένο κατάστημα της τράπεζας με αποτέλεσμα τρεις εργαζόμενοι, εκ τω οποίων η μια έγκυος, να βρουν τραγικό θάνατο.

 

Η εισαγγελέας ζήτησε από το δικαστήριο να κηρύξει ενόχους όλους τους κατηγορουμένους για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, κανείς τους δεν είχε μεριμνήσει ώστε να ληφθούν μέτρα για την ασφάλεια του κτιρίου.

 

Σύμφωνα με την εισαγγελέα, δεν υπήρξε έξοδος κινδύνου, ώστε να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να διαφύγουν, ενώ υπήρχαν τραγικά κενά και ελλείψεις στην πυρασφάλεια και την πυροπροστασία του κτιρίου.

 

Στις απολογίες τους, πάντως, οι τέσσερις κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν.

 


 

update 15.07.2013: Την ενοχή των τραπεζικών στελεχών πρότεινε η εισαγγελέας για την υπόθεση Marfin

 


 

Αναδημοσίευση από το Thestival.gr

 

Tην ενοχή και των τεσσάρων κατηγορουμένων, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, ζήτησε η Εισαγγελέας της έδρας για την ανθρωποκτονία από αμέλεια των τριών εργαζομένων στον εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ τον Μάιο του 2010.

 

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η εισαγγελέας εισηγήθηκε την ενοχή και των τεσσάρων στελεχών της τράπεζας (διευθύντρια, υποδιευθύντρια και δύο υπεύθυνοι ασφαλείας) τόσο για τον θάνατο των τριών όσο και για σωματικές βλάβες σε βάρος άλλων εργαζομένων, γιατί όπως είπε, «μπορούσαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν το αποτέλεσμα, αλλά εκείνοι δεν έλαβαν κανένα μέτρο πυροπροστασίας ή εκκένωσης του κτιρίου».

 

Η Εισαγγελέας μάλιστα τόνισε ότι οι κατηγορούμενοι «ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν εκκένωσαν το κατάστημα το οποίο ήταν γυμνό και απροστάτευτο. Έπρεπε να εκκενωθεί, όπως εκκενώθηκαν άλλες τράπεζες στην περιοχή εκείνη την ημέρα».

 

Η δίκη συνεχίζεται.

 


 

update 28.01.2018: Τρεις ένοχοι για το έγκλημα στη Μαρφίν! Τα μοιραία λάθη και η απόφαση που δικαιώνει τους υπαλλήλους

 


 

Αναδημοσίευση από το Newsit.gr

 

Οχτώ χρόνια μετά διοικητικό δικαστήριο δικαιώνει τους υπαλλήλους που παραλίγο να πεθάνουν μέσα στο φλεγόμενο κτίριο της Μαρφίν τον Μάιο του 2010 – Οι δικαστές αναφέρονται στις παραλείψεις της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής ενώ επισημαίνονται και οι ευθύνες της διοίκησης που συνέβαλαν στην τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα – Οι καταθέσεις των υπαλλήλων που σώθηκαν προκαλούν ανατριχίλα! -“Ένας από τους υπαλλήλους κατάφερε και έσπασε το πλέγμα της οροφής του φωταγωγού με συνέπεια ένα κύμα αέρα να εισέλθει στο κτίριο και να δώσει παράταση ζωής στους υπόλοιπους” – Μέσα στο φλεγόμενο κτίριο ξεψύχησαν οι Αγγελική Παπαθανασοπούλου ( που ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος), η Παρασκευή Ζουλια και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης.

 

Είναι 5 Μαΐου του 2010 και στην Αθήνα πραγματοποιείται μία από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων ενάντια στο πρώτο μνημόνιο. Επρόκειτο για μία σφοδρή σύγκρουση με την κυβέρνηση με τον αέρα να μυρίζει μπαρούτι. Η μέρα ξεκίνησε με συνθήματα. Κάποιοι επιχείρησαν να μπουν στη Βουλή. Κανείς δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε…

 

Το ρολόι δείχνει δυο το μεσημέρι. Οι διαδηλωτές στην Σταδίου βλέπουν μαύρους καπνούς από το κτίριο της Μαρφίν. Η Μαρφίν φλέγεται. Τρεις εργαζόμενοι –η μία έγκυος– βρίσκουν φρικτό θάνατο. Τραγικό ήταν το τέλος για τους: Αγγελική Παπαθανασοπούλου (έγκυος τεσσάρων μηνών), Επαμεινώνδα Τσακάλη και Παρασκευή Ζούλια.

 

Αθώος ο Θοδωρής Σίψας για τον φονικό εμπρησμό της Μαρφίν

 

Οι υπόλοιποι διασώζονται σκαρφαλώνοντας σε διπλανά κτίριο ή πηδώντας από τα μπαλκόνια. Οι εικόνες τρομακτικές… χαράζονται για πάντα στην μνήμη των ανθρώπων.

 

Η δικαίωση των υπαλλήλων

 

Οχτώ χρόνια μετά 24 εργαζόμενοι δικαιώνονται! Το Διοικητικό Πρωτοδικείο ύστερα από αγωγή 24 εργαζόμενων για την την αναγνώριση της ηθικής βλάβης που έχουν υποστεί είδε «παραλείψεις» τόσο από την αστυνομία όσο και από την Πυροσβεστική, οι οποίες αν δεν είχαν συντελεστεί θα είχε αποφευχθεί το μοιραίο γεγονός.

 

Όπως αναφέρουν οι δικαστές ευθύνες έχει και η διοίκηση της τράπεζας, ωστόσο, δεν μπορούν να διερευνηθούν από τους ίδιους καθώς οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στο δικαστήριο αναζητώντας τις ευθύνες των οργάνων του δημοσίου και ζητώντας αποζημιώσεις για ηθική βλάβη.

 

Το δικαστήριο κάνοντας δεκτή εν μέρει την αγωγή των εργαζομένων έκρινε:

 

-ότι η Πυροσβεστική δεν διενήργησε όλους εκείνους τους προληπτικούς ελέγχους για την τήρηση των προβλεπόμενων μέσων πυροπροστασίας στο υποκατάστημα και
-πως υπήρξε παράλειψη των αρμόδιων αστυνομικών οργάνων να εκδώσουν απόφαση – το πολύ μέχρι τα τέλη Ιουνίου του 2009 – επιβάλλοντας στην διοίκηση της τράπεζας να τοποθετήσει ρολά από συμπαγές υλικό και άθραυστους υαλοπίνακες μεγάλου πάχους, όπως όριζε υπουργική απόφαση εκείνης της εποχής.

 

Με αυτό το διά ταύτα το δικαστήριο επιδικάζει αποζημίωση σε καθέναν από τους 24 εργαζόμενους από 25.000 έως 60.000 ευρώ κρίνοντας ότι πρέπει α ικανοποιηθούν για την αποκατάσταση της βλάβης που υπέστησαν «από το κίνδυνο ζωής που διέτρεξαν, από την παρεπόμενη σωματική τους ταλαιπωρία, τα απότοκα προβλήματα υγείας και όλη την ψυχική πίεση με την οποία επιβαρύνθηκαν από την κρίσιμη μέρα και εφεξής».

 

Με το ίδιο σκεπτικό το δικαστήριο επιδικάζει αποζημίωση και στον σύζυγο και τους γονείς της άτυχης Αγγελικής η οποία κυμαίνεται από 210.000 – 300.000 ευρώ.

 

Συγκλονίζουν οι καταθέσεις των υπαλλήλων της “Marfin” για τον φονικό εμπρησμό! “Είχαμε εντολή να δουλέψουμε”

 

Σύμφωνα με τους δικαστές το μοιραίο υποκατάστημα της τράπεζας το οποίο στεγαζόταν στο ισόγειο και τον ημιώροφο του κτιρίου δεν διέθετε:

 

-πυροσβεστικό ερμάριο με εύκαμπτο σωλήνα με ακροφύσιο,

 

-δυο εξόδους κινδύνου προς κοινόχρηστη οδό ή πόρτες προς διάδρομο ή άλλους χώρους που να οδηγούν από διαφορετικές κατευθύνσεις σε δυο ανεξάρτητες οδούς διαφυγής, παρά μόνο μία στο ισόγειο κατάστημα. Και αυτή δεν άνοιγε με μία απλή ώθηση από μέσα προς τα έξω, αλλά μόνο με τηλεχειριστήριο που κρατούσε η διευθύντρια.

 

-Επιπλέον το πατάρι έπρεπε να διαθέτει έξοδο κινδύνου την οποία δε είχε όπως άλλωστε δεν είχε αντιβανδαλικά τζάμια.

 

Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες! «Προσπαθούσαν να γλιτώσουν»

 

Μέσα από έγγραφα και τις μαρτυρικές καταθέσεις οι δικαστές περιγράφουν τις κρίσιμες ώρες που πέρασαν οι εργαζόμενοι. «Καταφέροντας 3 – 4 χτυπήματα κατόρθωσαν να θραύσουν την τζαμαρία, να εκσφενδονίσουν εντός του καταστήματος εύφλεκτο υγρό όσο και βόμβες μολότοφ (…). Οι περισσότεροι υπάλληλοι στοιβάχτηκαν στον μικρό φωταγωγό που επικοινωνούσε μέσω πλέγματος με την ταράτσα (…). Ένας εξ αυτών κατάφερε και έσπασε το πλέγμα της οροφής του φωταγωγού με συνέπεια ένα κύμα αέρα να εισέλθει στο κτίριο και να δώσει παράταση ζωής στους εκεί συγκεντρωμένους υπαλλήλους, οι οποίοι αναρριχήθηκαν στην στέγη από όπου υποχρεώθηκαν και πήδηξαν (…) σε κτίριο που στεγαζόταν κατάστημα, την τζαμαρία του οποίου έσπασαν με καδρόνι (…) για να κατέβουν στην οδό Σταδίου.

 

Ωστόσο δεν είχαν την ίδια τύχη όλοι οι υπάλληλοι. Ειδικότερα, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία διένυε τον τέταρτο μήνα της κυήσεως και λόγω της κατάστασης αυτής δεν μπορούσε ή δεν αποτόλμησε να βγει από το κτιριο από τα εξωτερικά μπαλκόνια (…) με αποτέλεσμα να εγκλωβιστεί εκεί και να πεθάνει λόγω δηλητηρίασης (…). Περαιτέρω η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης δεν κατόρθωσαν να βγουν από το κτίριο καθώς υπέστησαν δηλητηρίαση λογω εισπνοής καπνού και τοξινών αερίων».