τα ελαστικα των οχηματων
Στην παρούσα σειρά παρουσιάσεων παραθέτουμε έναν πλήρη οδηγό για τα ελαστικά ώστε η ερμηνεία των επιγραφών που υπάρχουν στις πλευρές τους να είναι όσο το δυνατόν ευκολότερη για τον ενδιαφερόμενο.
Εαν γνωρίζετε τι ψάχνετε, πατήστε κλικ στους αριθμούς της εικόνας και θα ανακατευθυνθείτε αυτόματα στην πληροφορία που ζητάτε. Αλλιώς, μπορείτε αναλυτικά να δείτε την λίστα απο κάτω. Εαν η πλοήγηση σας είναι απο κινητό, περιστρέψτε το κινητό σας σε πλάγια θέση ("landscape")
Κάντε μας share για να βοηθήστε και άλλους με την αποσαφήνιση των ελαστικών τους.
8. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ
Τα ελαστικά αποτελούνται από αρκετά μέρη τα οποία συνθέτουν έναν ισχυρό σκελετό που ”αγκαλιάζει” τον τροχό του αυτοκινήτου, δημιουργώντας τις ιδανικές συνθήκες για την άνεση των επιβατών και την όσο το δυνατόν ασφαλή κίνηση των τροχών και της μεταφοράς δύναμης του κινητήρα.
Ενα ελαστικό μπορεί να έχει τη σύνθεση έως και 30 διαφορετικά μείγματα υλικών καουτσούκ. Ωστόσο, η ακριβής σύνθεση του κατασκευασμένο ελαστικού παραμένει ένα μυστικό του αντίστοιχου κατασκευαστή. Σε γενικές γραμμές, για την παραγωγή ενός υψηλής ποιότητας καουτσούκ απαιτείται να πληρούνται ορισμένες απαιτήσεις όπως χαμηλή τριβή, υψηλή αντοχή σε σχίσιμο, δυναμική αντίσταση, αντίσταση ολίσθησης, στεγανότητας και αντοχή της σύνθεσης στην πάροδο του χρόνου.
Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα ελαστικά έχει να κάνει με τον τύπο run-flat.
Συνοπτικά, τα ελαστικά αποτελούνται από τα εξής μέρη:
1. Ο σκελετός του ελαστικού (τα γνωστά λινά) που κατασκευάζεται από ίνες χάλυβα ή συνθετικών υλικών. Στα σύγχρονα ελαστικά οι ίνες είναι τοποθετημένες κάθετα στη φορά κύλισης και αυτός ο τύπος ελαστικού ονομάζεται ακτινικός ή radial. Τα λινά είναι οι λωρίδες υφάσματος που αποτελούν τον σκελετό του ελαστικού και, συνήθως, κατασκευάζονται από νήματα ινών που πλέκονται μεταξύ τους και επικαλύπτονται με καουτσούκ. Επιτρέπουν στο ελαστικό να είναι εύκαμπτο, αλλά χωρίς ελαστικότητα. Ένα στρώμα που ονομάζεται λινό σκελετού τοποθετείται ακριβώς επάνω από την εσωτερική επένδυση και προσφέρει ανθεκτικότητα στο ελαστικό. Παρακάτω, υπάρχει εκτενέστερη παρουσίαση για τα λινά.
2: Οι εγκάρσιες στρώσεις (ζώνη) συνθετικών υλικών. Η ζώνη είναι και αυτή κατασκευασμένη από ίνες χάλυβα ή συνθετικά υλικά σε στρώματα αλλά είναι τοποθετημένα υπό γωνία σε σχέση με την κύληση των ελαστικών. Σκοπός της είναι να συγκρατεί το σκελετό και να περιορίζει την παραμόρφωσή του. Οι χαλύβδινες ζώνες τοποθετούνται γύρω από το ελαστικό για να αυξήσουν την ανθεκτικότητα και να δώσουν ακαμψία. Κατασκευάζονται από φύλλα υφασμένων χαλύβδινων νημάτων που επικαλύπτονται με καουτσούκ. Επίσης, ορισμένες φορές προστίθενται νήματα Kevlar για πρόσθετη ανθεκτικότητα, αντίσταση στη διάτρηση και μακροζωία.
Νεύρωση: Το κέντρο του ελαστικού είναι το πιο αδύναμο σημείο του και γι αυτό ορισμένοι τύποι ελαστικών περιλαμβάνουν μια νεύρωση που διατρέχει το κέντρο τους, ενισχύοντάς το.
3: Το πλαϊνό τμήμα (στεφάνη) το οποίο είναι το πιο ισχυρό κομμάτι καθώς κρατάει το βάρος του οχήματος. Τα πλαϊνά είναι αυτά που δέχονται τα εγκάρσια φορτία και σκοπός τους είναι να κρατάνε το πέλμα σε επαφή με το οδόστρωμα. Το πέλμα είναι ίσως το πιο σημαντικό μέρος του ελαστικού καθώς είναι αυτό που έρχεται σε επαφή με το έδαφος ενώ η επιφάνεια του δεν είναι λεία αλλά φέρει αυλακώσεις οι οποίες διώχνουν το νερό στο βρεγμένο οδόστρωμα και να εξασφαλίζεται η απαιτούμενη πρόσφυση. Είναι μια περιοχή με εξαιρετικά χοντρό καουτσούκ μεταξύ έδρασης και πέλματος, που παρέχει στο ελαστικό την εγκάρσια σταθερότητά του. Επίσης, υπάρχουν όλες οι πληροφορίες του κατασκευαστή για το ελαστικό. Εδράσεις: Οι εδράσεις κατασκευάζονται από χαλύβδινο πλέγμα υψηλής αντοχής επικαλυμμένο με καουτσούκ και εξασφαλίζουν αεροστεγανότητα ανάμεσα στο ελαστικό και στη ζάντα του τροχού.
Ωμος: Το ελαστικό διαθέτει μια μικρή λοξότμητη ακμή όπου το πέλμα συναντά το πλευρικό τοίχωμα. Το σχέδιο και η κατασκευή του παίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο το ελαστικό βοηθά το όχημα να στρίβει.
4: Ισχυρή γόμα που ενώνει τα ανωτέρω υλικά μεταξύ τους
5: Το πέλμα του ελαστικού που καθορίζει και τον χαρακτήρα του (χρήση) και έχει τα αυλάκια που επιτρέπουν στο λάστιχο να “καθαρίζει” τον δρόμο και να αυξάνει την πρόσφυση. Αποτελείται από καουτσούκ και στρώσεις νάιλον και ρεγιον. Ο τύπος της γόμας χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό τις ιδιότητες του πέλματος και συνολικά του ελαστικού. Η μαλακή γόμα προσφέρει καλύτερη οδική συμπεριφορά αλλά έχει μικρότερη διάρκεια ζωής και μικρότερη αντοχή στις καταπονήσεις και την σκληρή χρήση. Τα σύγχρονα ελαστικά δεν διαθέτουν σαμπρέλα (tubeless) και είναι πιο ασφαλή διότι στην περίπτωση τρυπήματος χάνουν προοδευτικά τον αέρα χωρίς να κλατάρουν απότομα.
Είναι η μαλακή περιοχή του ελαστικού όπου το καουτσούκ έρχεται σε επαφή με τον δρόμο. Το πέλμα παρέχει απόσβεση κραδασμών και κράτημα, ενώ το σχέδιο και το μείγμα του καθορίζουν πολλά από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά απόδοσης του ελαστικού.
Αυλακώσεις και εγκοπές: Τα τακούνια του πέλματος χωρίζονται με βαθιές αυλακώσεις που επιτρέπουν στο ελαστικό να απομακρύνει το νερό, το χιόνι και τη λάσπη. Οι εγκοπές είναι οι μικρότερες αυλακώσεις ή σχισμές στα τακούνια του πέλματος, οι οποίες παρέχουν πρόσθετο κράτημα και είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε ένα ελαστικό που προορίζεται για χρήση στο χιόνι και στον πάγο.
Λεπίδες: Είναι τα λεπτά κανάλια στην επιφάνεια ενός πέλματος ελαστικού. Στα χειμερινά ελαστικά αυξάνουν τη πρόσφυση κατά την επιτάχυνση και την ασφάλεια κατά το φρενάρισμα. Οι προϋποθέσεις για μια καλύτερη πρόσφυση σε χειμερινές συνθήκες απαιτούν περισσότερες λεπίδες που διασφαλίζουν ένα σταθερό όχημαμα. Σε αντίθεση με τα καλοκαιρινά ελαστικά, τα χειμερινά έχουν επιπλέον καλύτερη πρόσφυση, γρήγορη ανταπόκριση του οχήματος όταν οι τροχοί κινούνται και μια πιο σταθερή συμπεριφορά στο δρόμο.
6: Προστατευτικό στεφάνι για τον τροχό (απαντάται σε λάστιχα χαμηλού προφίλ)
7: Διαφορές ενώσεις πυριτίου και άλλων συνθετικών υλικών.
Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΝΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ
Μείγμα: Το μείγμα καουτσούκ του ελαστικού σας μπορεί να περιλαμβάνει έως και 30 διαφορετικά είδη καουτσούκ, υλικών πλήρωσης και άλλων συστατικών. Τα συστατικά αναμιγνύονται σε τεράστιους αναμίκτες για να δημιουργηθεί ένα μαύρο κολλώδες μείγμα που θα σταλεί για φρεζάρισμα. Ενδεικτικά συστατικά μείγματος:
Το φυσικό λάστιχο , ή Polyisoprene είναι το βασικό ελαστομερές που χρησιμοποιείται στο ελαστικό
Στυρόλιο-βουταδιένιο co-πολυμερές (SBR) είναι ένα συνθετικό λάστιχο που αντικαθιστά συχνά εν μέρει το φυσικό λάστιχο
Polybutadiene χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα λάστιχα λόγω της χαμηλής συγκέντρωσης θερμότητας
Το Halobutyl χρησιμοποιείται για το εσωτερικό πλαίσιο , λόγω της χαμηλής διαπερατότητας αέρα του. Τα άτομα αλόγονου παρέχουν έναν δεσμό με τον σκελετό που είναι κυρίως φυσικό λάστιχο.Το Bromobutyl είναι ανώτερο από Chlorobutyl, αλλά είναι ακριβότερο
Μαύρος άνθρακας, περιλαμβάνεται σε υψηλό ποσοστό της λαστιχένιας ένωσης. Αυτό δίνει ενίσχυση και αντίσταση γδαρσίματος
Πυρίτιο, που χρησιμοποιείται μαζί με το Μαύρο άνθρακα στα ελαστικά υψηλής απόδοσης, ως ενίσχυση λόγω συγκέντρωσης θερμότητας. Αναμιγνύεται με το καουτσούκ και βελτιώνει τις ιδιότητες του όταν το ελαστικό βρίσκεται σε κρύα φάση. Επίσης, μειώνει σε μεγάλο βαθμό τις εσωτερικές τριβές.
Το θείο διασυνδέει τα λαστιχένια μόρια στη διαδικασία ψησίματος
Επιταχυντές είναι σύνθετες οργανικές ενώσεις που επιταχύνουν το ψήσιμο Ενεργοποιητές που βοηθούν τον πολυμερισμό. Ο κυριότερος ενεργοποιητής είναι το οξείδιο ψευδάργυρου Αντιοξειδωτικά και αντιοζονοτικά που αποτρέπουν το ράγισμα, λόγω της δράσης του φωτός του ήλιου και του όζοντος
Φρεζάρισμα: Αφού κρυώσει, το καουτσούκ κόβεται σε λωρίδες που θα σχηματίσουν τη βασική δομή του ελαστικού. Στο στάδιο του φρεζαρίσματος, ετοιμάζονται τα υπόλοιπα στοιχεία του ελαστικού, ορισμένα από τα οποία επικαλύπτονται εν συνεχεία με άλλο τύπο καουτσούκ.
Δόμηση: Τώρα είναι η στιγμή να κατασκευαστεί το ελαστικό από μέσα προς τα έξω. Τα υφασμάτινα στοιχεία, οι χαλύβδινες ζώνες, οι εδράσεις, τα λινά, το πέλμα και άλλα συστατικά στοιχεία τοποθετούνται σε ένα μηχάνημα κατασκευής ελαστικών. Το αποτέλεσμα είναι ένα ‘πράσινο ελαστικό’ ένα ελαστικό που αρχίζει να μοιάζει με το τελικό προϊόν.
Ωρίμανση: Στη συνέχεια, το ‘πράσινο ελαστικό’ βουλκανίζεται σε θερμά καλούπια στο μηχάνημα ωρίμανσης, συμπιέζονται όλα τα μέρη του ελαστικού μαζί και το ελαστικό παίρνει την τελική του μορφή, συμπεριλαμβανομένης της χάραξης και των σημάνσεων του κατασκευαστή στο πλευρικό τοίχωμα.
Επιθεώρηση: Εκπαιδευμένοι επιθεωρητές χρησιμοποιούν ειδικά μηχανήματα για να ελέγξουν προσεκτικά κάθε ελαστικό και να εντοπίσουν το παραμικρό ελάττωμα ή ατέλεια, προτού το ελαστικό διατεθεί στην αγορά. Επιπλέον, ορισμένα ελαστικά επιλέγονται τυχαία για να ελεγχθούν με ακτίνες Χ, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχουν εσωτερικά ελαττώματα ή αστοχίες. Επίσης, οι μηχανικοί ποιοτικού ελέγχου επιλέγουν τυχαία ορισμένα ελαστικά από την παρτίδα και τα ανατέμνουν για να διασφαλίσουν ότι ανταποκρίνονται στα πρότυπα ποιότητας που θέτει ο κατασκευαστής. Στο παρακάτω βιντεο της MICHELIN περιγράφεται η διαδικασία κατασκευής ενός ελαστικού:
Στο παρακάτω βίντεο της Michelin περιγράφεται πως παρασκευάζονται τα ελαστικά τους:
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΙΝΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ
Για καλύτερη αντοχή του ελαστικού, η δομή του σκελετού είναι υψίστης σημασίας. Τα λινά είναι στρώσεις συνθετικών πλεγμάτων (κέβλαρ, νάιλον, πολυεστέρας) που καλύπτουν ολόκληρο το σκελετό, ενώνοντας τα δύο τμήματα του σύρματος χείλους. Τοποθετούνται σε στρατηγικά σημεία του ελαστικού.
Σε άμεση επαφή με τη στεφάνη, για μείωση των τριβών της ζάντας.
Πάνω από το διπλό στρώμα συνθετικού καουτσούκ, το οποίο παίζει το ρόλο του αεροθαλάμου στα tubeless ελαστικά.
Μερικά ελαστικά έχουν στρώσεις από λινά που αλληλεπικαλύπτονται σε διαφορετικές γωνίες. Αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό μάς επιτρέπει να ξεχωρίζουμε τα ελαστικά διαγώνιας δομής (τα λινά αλληλεπικαλύπτονται βάσει γωνιών 55 μοιρών) από τα ελαστικά ακτινωτής δομής (οι στρώσεις λινών είναι όλες κάθετες στον άξονα περιστροφής του ελαστικού).
Σήμερα, τα ελαστικά διαγώνιας δομής έχουν σε μεγάλο βαθμό αντικατασταθεί από τα ελαστικά ακτινωτής δομής, εκτός από ορισμένες ειδικές εφαρμογές.
Χάρη στην τεχνολογική πρόοδο και στην εφεύρεση των συνθετικών ινών, τα υλικά που χρησιμοποιούνται για τα λινά έχουν εξελιχθεί.
Ο δείκτης φορτίου/ο αριθμός λινών που αναγράφονται στο πλαϊνό του ελαστικού επιτρέπει να καθορίσουμε ποιο είναι το μέγιστο φορτίο που μπορεί να αντέξει το ελαστικό με την πίεση που συνιστά ο κατασκευαστής.
Οι δείκτες φορτίου των επιβατικών αυτοκινήτων έχουν αριθμούς, ενώ εκείνοι των επαγγελματικών εμφανίζονται με αλφαβητική σειρά (τα γράμματα που είναι πιο κοντά στο Z δηλώνουν τα πιο ανθεκτικά ελαστικά που μπορούν να αντέξουν υψηλότερες πιέσεις και βαρύτερα φορτία).
Πριν υιοθετηθούν οι δείκτες φορτίου, χρησιμοποιούνταν οι δείκτες λινών ή/και ο πραγματικός αριθμός των λινών ως μέτρηση αντοχής. Όσο περισσότερα ήταν τα λινά, τόσο πιο σταθερός ήταν ο σκελετός.
ΠΕΡΙ ΑΖΩΤΟΥ ΩΣ ΥΛΙΚΟΥ ΦΟΥΣΚΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ
Αέρας: Eίναι το στοιχείο που περιέχει ο θάλαμος των ελαστικών και απορροφά τους κραδασμούς. Έχει καθιερωθεί διότι απλά δεν κοστίζει.
Αζωτο: Σε σχέση με τον αέρα δεν διογκώνεται όταν αυξηθεί η θερμοκρασία στο εσωτερικό του ελαστικού και συνεπώς δεν επηρεάζεται η πίεση. Διατίθεται στα βουλκανιζατέρ.Το φούσκωμα με άζωτο είναι διαδεδομένο στους τομείς της εμπορικής και πολεμικής αεροπορίας, στις πίστες αγώνων αυτοκινήτων και στα μεγάλα οχήματα κατασκευών. Είναι καλή ιδέα να στραφούν όλοι στο άζωτο; Δεν είναι βέβαιο. Ο αέρας που αναπνέουμε είναι ένα αέριο που αποτελείται από 78% άζωτο, 21% οξυγόνο και 1% διάφορα στοιχεία. Επομένως, το άζωτο είναι ένα αέριο που είναι παρόν σε μεγάλες ποσότητες στον αέρα που χρησιμοποιούμε για να φουσκώσουμε τα ελαστικά μας. Γνωρίζοντας ότι το φούσκωμα με άζωτο μπορεί να φτάσει σε ανώτατο ποσοστό 99% σε άζωτο, η διαφορά μπορεί να φανεί αμελητέα. Οπως όλα τα αέρια, έτσι και το άζωτο υπόκειται στους κανόνες διαστολής, που εμφανίζεται με την αύξηση της θερμοκρασίας, και συστολής, που εκδηλώνεται με τη μείωση της θερμοκρασίας. Στην πραγματικότητα, για οποιαδήποτε αύξηση 8°C, πρέπει να υπάρχει αύξηση πίεσης κατά 01 bar και αντίστροφα.
Οι ισοδυναμίες
Όπως το οξυγόνο, έτσι και το άζωτο είναι ευαίσθητο στις μεταβολές της θερμοκρασίας. Ως εκ τούτου, πρέπει να αυξάνεται λίγο η πίεση των ελαστικών με τον ερχομό του φθινοπώρου. Οπως το οξυγόνο, έτσι και το άζωτο διαφεύγει από το ελαστικό, αλλά λιγότερο γρήγορα. Ακόμη κι αν το φούσκωμα με άζωτο διατηρεί τις εσωτερικές συνιστώσες της διάβρωσης (το άζωτο δεν αντέχει την υγρασία, σε αντίθεση με το οξυγόνο), δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το οξυγόνο συνεχίζει να εισχωρεί στο ελαστικό απ’ έξω, λόγω της ατμοσφαιρικής πίεσης, επομένως εξακολουθεί να παρατηρείται ένα φαινόμενο περιορισμένης διάβρωσης.
Τα πλεονεκτήματα
Το φούσκωμα με άζωτο επιτρέπει μία φυσική μείωση της πίεσης (χωρίς εξωτερική παρέμβαση) μικρότερη από εκείνη με οξυγόνο. Είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για τα ελαστικά αυτοκινήτων που δεν κυκλοφορούν πολύ, καθώς και για τα τροχόσπιτα. Επιπλέον, το άζωτο είναι ένα σταθερό αέριο που ανταποκρίνεται περιορισμένα στην αύξηση της θερμοκρασίας που προκαλείται από την αντίσταση κατά την κύλιση. Επιτρέπει την επίτευξη υψηλών ταχυτήτων στην πίστα, χωρίς να διακυβεύεται η απόδοση του ελαστικού.
Τα μειονεκτήματα
Το φούσκωμα με άζωτο αντιστοιχεί σε αρκετά μεγάλο κόστος, σε σύγκριση με τον δωρεάν παρεχόμενο ατμοσφαιρικό αέρα. Μερικές φορές είναι δύσκολο να βρούμε καθαρό άζωτο και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες συμπεριφορές (ιδίως, κυκλοφορία με ελλιπώς φουσκωμένα ελαστικά). Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ποτέ αντλία κενού για να προετοιμάσουμε το ελαστικό που θέλουμε να φουσκώσουμε με άζωτο, γιατί θα προκαλέσουμε ανεπανόρθωτη βλάβη στις εσωτερικές δομές του ελαστικού που εξασφαλίζουν την καλή λειτουργία του.
Δείκτης φορτίου | Συντομογραφία | Μέγιστη πίεση |
Τυπικό φορτίο | SL | 2.45 bars |
Ενισχυμένο φορτίο | XL | 2.8 bars |
Σύστημα ισοδυναμίας Ευρωπαϊκού Δείκτη Λινών και Μέγιστης Πίεσης/ Επαγγελματικά | ||
Δείκτης φορτίου | Δείκτης λινών | Μέγιστη πίεση |
B | 4 | 2.45 bars |
C | 6 | 3.35 bars |
D | 8 | 4.35 bars |
E | 10 | 5.30 bars |
F | 12 | 6.30 bars |
ΠΕΡΙ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ
Το προφίλ των ελαστικών: H ασφάλεια οχήματος και επιβατών, ιδιαίτερα στο βρεγμένο οδόστρωμα, με λάσπη ή χιόνι, ανήκει στο προφίλ, ιδιαίτερα στο βάθος του. Τα νέα ελαστικά για επιβατικά αυτοκίνητα, έχουν ένα βάθος περίπου 9 mm. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, το ελάχιστο επιτρεπόμενο βάθος είναι των 1,6 mm. Το βάθος αυτό μπορεί να ελεγχθεί με την ένδειξη φθοράς το οποίο σημειώνεται στο ελαστικό με TWI. Αν είναι πολύ ορατό και βρίσκεται στο βάθος του πέλματος, έφτασε σε ένα βάθος των 1,6 mm. Οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι τα ελαστικά του αυτοκινήτου πρέπει να αντικατασταθούν όταν φτάνουν σε βάθος 2 mm, τα φαρδιά ελαστικά να αλλαζονται στα 3 χιλιοστά και τα χειμερινά ελαστικά χάνουν την αποτελεσματικότητα του προφίλ στα 4 mm. Ο οδηγός που χρησιμοποιεί ελαστικά που υπερέβησαν τα όρια δεν ενεργεί μόνο ενάντια στο Νόμο, αλλά κινδυνεύει να χάσει τη αποζημίωση απο την ασφαλιστική εάν προκαλέσει ένα ατύχημα.
Υπάρχουν τρεις τύποι προφίλ:
α. Συμμετρικό Είναι σχεδιασμένο για τις μικρές διαδρομές και για τα μικρά επιβατικά αυτοκίνητα (πόλης).
| |
β. Ασύμμετρο Είναι σχεδιασμένο για τα ισχυρά σεντάν ή τα σπορ αυτοκίνητα
| |
γ. Κατευθυντικό Είναι σχεδιασμένο για τα σπορ αυτοκίνητα
|
ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ (ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΤΑΜΠΕΛΑΚΙ)
Από το Νοέμβριο του 2012, τα καινούργια ελαστικά θα πρέπει να φέρουν τους δείκτες της ΕΕ, συνήθως με τη μορφή αυτοκόλλητου. Η νέα σήμανση ελαστικών της ΕΕ παρέχει ανεξάρτητες ταξινομήσεις για τρεις σημαντικούς τομείς στην επίδοση των ελαστικών:
1. οικονομία καυσίμου,
2. κράτημα σε βρεγμένο δρόμο και
3. εξωτερικό θόρυβο.
Τα στοιχεία αυτά στο εξωτερικό ταμπελάκι μας επιτρέπουν να εκτιμήσουμε καλύτερα τις ιδιότητες των ελαστικών (η κατηγορία Α αντιστοιχεί στην καλύτερη απόδοση και το γράμμα G στη χειρότερη απόδοση) ως εξής :
1. Οικονομία καυσίμου:
Η αντίσταση κύλισης των ελαστικών δημιουργεί σημαντική κατανάλωση. Η αντίσταση κύλισης είναι μία δύναμη που δρα αντίθετα με τη φορά περιστροφής του ελαστικού. Μία χαμηλή αντίσταση κύλισης είναι σημαντική για τη μείωση τόσο του κόστους της οδήγησης όσο και των εκπομπών CO2, καθώς τα ελαστικά ευθύνονται εώς και κατά 20% για τη συνολική κατανάλωση του αυτοκινήτου.
Η ταξινόμηση επιτρέπει να εκτιμηθεί η εξοικονόμηση καυσίμου που επιτυγχάνεται ανά 100 km σε σύγκριση με την κατηγορία του κωδικού Α. Ο λατινικός χαρακτήρας Α είναι ο καλύτερος δείκτης και ο λατινικός χαρακτήρας G ο χαμηλότερος. Η διαφορά μεταξύ κάθε κατηγορίας σημαίνει αύξηση ή μείωση της κατανάλωσης καυσίμων κατά 2.5%-4.5%.
2. Η πρόσφυση ελαστικού (Το φρενάρισμα σε βρεγμένο έδαφος):
Αυτή η κατηγορία αφορά την ικανότητα πέδησης του ελαστικού. Όσο πιο γρήγορα σταματά το ελαστικό, τόσο καλύτερη είναι η κατηγορία. Είναι ένα μέτρο της επίδοσης φρεναρίσματος του ελαστικού σε βρεγμένες επιφάνειες, ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό ασφάλειας. ’ριστη πρόσφυση στο βρεγμένο δρόμο σημαίνει μικρότερες αποστάσεις φρεναρίσματος στη βροχή. Ο λατινικός χαρακτήρας Α (υψηλότερος) είναι η συντομότερη απόσταση φρεναρίσματος στο βρεγμένο και ο λατινικός χαρακτήρας G (χαμηλότερος) είναι η μεγαλύτερη απόσταση φρεναρίσματος σε βρεγμένο δρόμο.
Το αποτέλεσμα που αναγράφεται στην επιγραφή είναι μετά από εκτέλεση επείγουσας πέδησης στα 80 km/h και μέτρηση της απόστασης πέδησης.
Η διαφορά απόδοσης εκτιμάται σε σύγκριση με την καλύτερη κατηγορία Α.
3. Ο θόρυβος κύλισης (σε dB):
Το αποτέλεσμα που αναγράφεται στην επιγραφή είναι ο καταμετρηθείς εξωτερικός θόρυβος κύλισης του ελαστικού, μετρημένος σε ντεσιμπέλ, ενός αυτοκινήτου που τρέχει με 80 km/h μέσω μικροφώνου που τοποθετήθηκε στα 7,5 μέτρα από την πίστα.
Η κατηγορία θορύβου εμφανίζεται στην ταμπέλα σήμανσης του ελαστικού με μαύρα ηχητικά κύματα, από 1 (αθόρυβο) έως 3 (θορυβώδες).
Η τιμή που αναγράφεται δεν αφορά το θόρυβο που ακούει ο οδηγός στην καμπίνα, αλλά τον εξωτερικό που συμβάλλει στην ηχορύπανση.
ΠΕΡΙ ΖΥΓΟΣΤΑΘΜΙΣΗΣ
Όταν η μάζα του τροχού δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη κατά μήκος της περιφέρειάς του, κατά την κίνηση του οχήματος δημιουργούνται ταλαντώσεις (τρεμούλιασμα). Οι ταλαντώσεις αυτές μεταφέρονται στην ανάρτηση και στο σύστημα διεύθυνσης. Συνέπεια αυτού είναι σε κάποιο εύρος ταχυτήτων να δημιουργείται τρέμουλο (”κοσκίνισμα”) στο τιμόνι ή και σε όλο το αμάξωμα. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανομοιομορφία, τόσο εντονότερο και σε μικρότερη ταχύτητα εμφανιζόμενο είναι το τρέμουλο.
Πέρα από τη δυσφορία που προκαλεί αυτό στους επιβαίνοντες, προκαλεί λόγω των συνεχών ταλαντώσεων και αυξημένη φθορά στα μηχανικά μέρη και στους συνδέσμους στο σύστημα του αυτοκινήτου, καθώς επίσης και αυξημένη και ανομοιόμορφη φθορά στα ελαστικά. Το πρόβλημα λύνεται με την ζυγοστάθμιση των τροχών.
Κατά τη ζυγοστάθμιση τοποθετούνται ειδικά αντίβαρα στην περιφέρεια της ζάντας του τροχού (ειδικό μηχάνημα υποδεικνύει την ακριβή θέση και το βάρος που πρέπει να τοποθετηθεί) με σκοπό η περιμετρική κατανομή της μάζας να γίνει και πάλι ομοιόμορφη.
Η ζυγοστάθμιση γίνεται συνήθως εκτός αυτοκινήτου. Κάθε τροχός βγαίνει από το αυτοκίνητο και τοποθετείται στο μηχάνημα της ζυγοστάθμισης. Το μηχάνημα δίνει κίνηση στον τροχό και υπολογίζει την ακριβή θέση και το βάρος που πρέπει να τοποθετηθεί.
Βασικές αιτίες απώλειας ζυγοστάθμισης
- Επίπεδο σημείο: Ένα αυτοκίνητο αν σταματήσει για πολύ χρόνο π.χ ξεφόρτωμα στην μεταφορά, επέρχεται μια ανομοιομορφία προσωρινή η οποία εξαφανίζεται ύστερα από ορισμένα χιλιόμετρα
- Ξηρασία ύστερα από την υγρασία : Ένα αυτοκίνητο που θα σταθεί πολλές μέρες για επισκευή ή βάψιμο, οι μεταβολές της θερμοκρασίας θα προξενήσουν ανομοιομορφία στα ελαστικά. Το σημείο επαφής του πέλματος λόγω του βάρους και της χαμηλής πιέσεως χάνει την ελαστικότητα του και δύσκολα επανέρχεται στην κανονική του θέση.
- Τοποθέτηση ελαστικού στη ζάντα : Το ελαστικό πάντοτε παίρνει τη φόρμα της ζάντας. Τυχόν στράβωμα της επιφέρει και στράβωμα του ελαστικού.
- Τοποθέτηση (έδραση) της ζάντας στο μουαγέ : Κακό σφίξιμο ή κακό κεντράρισμα των κωνικών μπουλονιών αν και ο τροχός είναι ζυγοσταθμισμένος.
- Φθορά λόγω ξαφνικού φρεναρίσματος : Αυτό προξενεί τοπική φθορά στο πέλμα.
- Αντικανονική φθορά λόγω ελαττωματικότητας του μπροστινού συστήματος: Η φθορά του συστήματος φρένων ή αζυγοστάθμηστος κεντρικός άξονας.
Η ζυγοστάθμιση των τροχών είναι απαραίτητη διότι:
-εμποδίζει την γρήγορη φθορά των ελαστικών -εμποδίζει την ανώμαλη φθορά των ελαστικών
-αυξάνει την χιλιομετρική απόδοση
-εξασφαλίζει εύκολο τιμόνι και υψηλές ταχύτητες χωρίς παίξιμο του τιμονιού ή τρεμούλιασμα του αυτοκινήτου
-αυξάνει την πρόσφυση στις υψηλές ταχύτητες και εγγυάται ασφάλεια, άνεση, περιορισμό μηχανικών βλαβών και γενικά ευχάριστη οδήγηση
Για τη ζυγοστάθμιση των τροχών χρησιμοποιούνται δύο ειδών ζυγοσταθμίσεις: Η επί του αυτοκινήτου και η εκτός του αυτοκινήτου.
1. Η ζυγοστάθμιση επί του αυτοκινήτου λέγεται και τελική ζυγοστάθμιση και είναι πρόσθετος αυτής εκτός αυτοκινήτου επειδή συμπληρώνει την άλλη και ζυγίζει και την ανάρτηση του αυτοκίνητου.
2. Ζυγοστάθμιση επί του αυτοκίνητου ευθύς εξ’αρχής απαιτεί πολύ μεγάλη πείρα, κόπο και κίνδυνο να προκαλέσουμε μηχανική βλάβη. Σε αυτοκίνητα με μπλοκέ διαφορικό απαγορεύεται η ζυγοστάθμιση επί του αυτοκινήτου. Ζυγοστάθμιση ενός τροχού σημαίνει ότι ο τρόχος ισορροπεί σε οποιαδήποτε θέση και αν σταματήσει.
Γιατι να μασ επιλεξετε:
- 24/7 Πανελλήνια Υποστήριξη
- Εργαζόμαστε για Εσάς, και Μόνο για Εσάς
- Τοπική Προσέγγιση, Πανελλαδικά